Welkom in Suriname!

Daar is ie dan, het eerste reisverslag vanuit het zonnige Suriname. Gistermorgen is ons grote avontuur begonnen. Om kwart over 7 vanuit Ommen vertrokken om richting Schiphol te rijden. Allereerst nog uitgezwaaid door wat lieve vriendjes en vriendinnetjes, nogmaals bedankt!! Dat was het tweede moeilijke moment alweer, aangezien er vrijdagavond ook al afscheid is genomen..

Eenmaal op de snelweg, net voorbij Zwolle, kreeg Wilma's auto een lekke band. "Noooooo, niet nu!' was mijn eerste gedachte. Gelukkig was dat probleem snel opgelost en konden we snel weer achter elkaar aan verder rijden. Op Schiphol waren we allemaal snel bij elkaar gekomen en kwam het laatste moeilijke moment aan bod: wederom afscheid nemen. Na een potje gejankt te hebben zijn we door de douane heen gegaan en konden we ons avontuur met ons zessen aangaan. Nog even een macje gepakt (jaja, die hamburgers om half 10 's ochtends smaken prima hoor!) en direct daarna konden we boarden.

De vliegreis verliep prima. Iets vertraging vanwege de sneeuwval ineens; dus de vleugels moesten schoongespoten worden met nog een extra beschermlaagje. Kwart voor 12 zouden we vertrekken, maar dit werd inmiddels kwart voor 1. Achja, zo kwamen we alvast in de Surinaamse stemming. Zo'n 8 uur en 3 kwartier hebben we gevlogen, waarbij we ons prima hebben vermaakt. Films, spelletjes, muziek, series; je hebt er genoeg te kijken/luisteren en doen. Af en toe een wandelingetje om de benen te strekken en om half 10 Nederlandse tijd zijn we geland. Een hele omschakeling, want in Suriname was het natuurlijk nog maar half 6.

Na de landing op Zanderij mocht eerst de business class uitstappen, waardoor wij mooi de tijd hadden om Suriname eens vanuit het vliegtuig te bekijken. Al heel wat Surinaamse trekjes zagen we naar voren komen. Zes mannetjes stonden met hun armen over elkaar te loeren naar de mensen die uit het vliegtuig kwamen waarvan er maar eentje het werk deed. Ook wij werden natuurlijk eens van top tot teen bekeken. Want in een vliegtuig met voornamelijk Surinamers valt het toch wel op als er ineens zes van die blanke Hollanders uitstappen.

Vervolgens moesten we weer door de douane en stonden onze koffers netjes naast de band klaar: gelukkig waren ze allemaal overgekomen! Ruben, onze contactpersoon, stond ons al op te wachten met een bordje en zo vervolgden we onze weg in een taxibusje naar Paramaribo. Het was zo'n 50 kilometer, dus we hadden nog een hele weg te gaan. Gezellig gekletst over Suriname en ook nog even gestopt zodat we een lading boodschappen in konden slaan. Ze pakken hier alles voor je in en helpen je met het dragen: een zeer groot pluspunt aan de Surinamers, ze zijn zeer behulpzaam!

Na een uurtje gereden te hebben kwamen we aan bij ons huis. 'Wauw, dat ziet er goed uit zeg!' was onze eerste reactie. Ons huis is bedoeld voor negen personen, maar we zitten er dus met z'n zessen in. Drie kamers boven en drie kamers beneden. Boven is ook een woonkamer, eettafel, een barretje, een keuken en het belangrijkste: een balkon! Ik slaap boven samen met nog twee anderen. Na het verdelen van de kamers namen we plaats op het balkon voor een lekker drankje en toen kwam toch echt het besef dat we in Zuid-Amerika zitten. Inmiddels was het al 23.30u lokale tijd, en dus in Nederland al 03.30! Al bijna 24 uur waren we wakker, dus het werd ook wel tijd om te gaan slapen.

Ik ben als een blok in slaap gevallen. Door het tijdsverschil werd ik alleen al om half 5 lokale tijd wakker (half 9 Nederlandse tijd). Nog even proberen te slapen en uiteindelijk zaten we om half 7 al op het balkon met z'n allen. Lekker ontbeten daar en de eerste indrukken gedeeld. Na het inspecteren van de keuken vonden we het toch wel nodig om onze schoonmaakkwaliteiten eens aan elkaar te tonen: want zo schoon was het allemaal niet! Achja, zo behulpzaam als de Surinamers waren, zo behulpzaam waren wij om hier verder niet over te klagen. Op de muggen na was het eerste ongedierte alweer gespot: een salamander. Weer even de boel bij elkaar gegilt maar daar bleef het ook bij.

Het is hier nu 10.45. Net even geskyped met het thuisfront en straks komt onze huisbaas langs om het één en ander met ons door te nemen. Vanmiddag gaan we op onze fiets door Paramaribo om de boel eens te verkennen hier. Hopen dat het dan wel droog is, want in een tijd van een kwartier is het zonnetje omgeslagen naar een tropische regenbui. Maar zoals de Surinamers hier zeggen 'No spang!' Met een half uurtje is het zonnetje er weer.

Voor nu stop ik, want ik heb al wel weer genoeg verteld zie ik. Bedankt voor alle lieve smsjes, belletjes en berichtjes. Dat doet me goed!

Lieve groetjes vanuit Paramaribo en tot snel!