Suriname, ik mis je..

Lieve volgers,

In mijn vorige reisverslag had ik al aangekondigd dat er nog één zou resten. Die liet even op zich wachten, door de wijze waarop de laatste weken in Suriname zijn verlopen en mijn bezoek aan Nicole op Bali. Maar bij deze; mijn laatste reisverslag van Suriname 2014/2015.

In de week na Miami hebben we een plantagetour gedaan door Commewijne. Samen met Wilma, Imke en taxi Dennis hebben we verschillende (nieuwe) plekjes van Suriname gezien. Lekker een middagje rond touren en bij wat hotspots stoppen. We zijn onder andere bij de Peperpot geweest, in Nieuw-Amsterdam, Mariënburg en Alkmaar. Als afsluiter hebben we heerlijk gegeten bij een warung, onder het genot van de Champions League wedstrijd tussen Barcelona en Bayern München.

Zoals in mijn vorige reisverslag al verteld, gaven wij op 8 mei een afscheidsfeest onder ons huis. De dagen er voor waren we al druk bezig geweest met de voorbereidingen. Donderdagavond was het tijd om de voorraad drank in te slaan. Ook konden we een enorme muziekinstallatie lenen van een vriend van ons. Wilma's auto was dus mooi vol geladen. Van een andere vriend konden we koelboxen lenen, waardoor ons drinken mooi koel kon blijven. Prima geregeld allemaal! Aangezien ik mij de afgelopen zes maanden al ontfermde over de muziek, was ik ook voor deze avond de DJ. Een leuke playlist kwam er op Wilma's ipod te staan waardoor zo goed als alles al geregeld was. Vrijdagochtend zijn Imke en ik nog op pad geweest voor sfeerverlichting. Na een aantal winkels in de brandende zon te hebben bezocht, kwamen we aan bij de laatste feestwinkel die wat leuke lampjes voor ons had. Aangezien Wilma gewoon moest werken, zijn Imke en ik bezig geweest met het opruimen in en onder het huis. Na het ophangen van de slingers en het klaarzetten van de laatste spullen kon het feest beginnen!

Om 21.00 uur begon ons feest en om 21.45 uur kwamen de eerste mensen. Vanaf toen werd het alsmaar gezelliger. Later zijn we met zijn allen, zoals gewoonlijk, naar Touché gegaan. Hier hebben we ons feestje voort gezet. Al met al een super geslaagd afscheidsfeest! Althans, tot het moment dat we thuis kwamen van Touché. Zoals de meesten van jullie wel weten, is er die nacht bij ons ingebroken. Een enorme domper na zo'n geslaagde avond/nacht. Op mijn telefoon en paspoort na zijn al mijn waardevolle spullen gestolen, bij Imke hetzelfde verhaal. De politie werd direct gebeld en is meteen ter plaatse gekomen. We hebben die nacht nog amper geslapen. De zaterdag bestond uit het sporenonderzoek van de politie en het volledig maken van de aangifte. Ook kwam de huisbaas langs om alle kapotte sloten te repareren. De schrik zat er bij ons goed in, maar gelukkig kwamen er veel lieve vrienden langs waardoor we niet alleen waren.

De rest van de week wilden we nog de laatste dingen doen, allemaal voor de laatste keer. Ondanks de inbraak had ik het moeilijk om bezig te zijn met het vertrek naar Nederland. Je doet alles ineens voor 'de laatste keer' (voorlopig althans) en dan komt het besef toch wel binnen dat het half jaar langzaam ten einde komt. Zo hebben Imke en ik op dinsdag een bezoek gebracht aan de Kangoeroeschool, met het voornemen dat dat ons laatste bezoek zou zijn. Op school aangekomen zagen de kinderen ons al bij het hek staan. Omdat de kinderen van mijn groep buiten (op het terras) zitten, was het een enorm gejoel en zagen we allemaal blije kinderen. Deze reactie was voor mij onbetaalbaar. Ik had ze (nog maar) drie weken niet gezien en toch waren ze nu al zo blij dat ik er weer even was. Dit hetzelfde met de groep van Imke. Het was heerlijk om ze weer te zien! Van de directie kregen we een uitnodiging om vrijdags weer langs te komen in verband met een diplomauitreiking. Zo konden we gelukkig tegen de kinderen zeggen dat we nog één keertje langs zouden komen. 's Avonds zijn we naar de bioscoop geweest. Wat zal ik het missen om voor nog geen €2,50 de nieuwste films te zien.

Woensdag moesten Imke en ik onze officiële aangifte voor de verzekering ophalen. Ook dit was een hele belevenis op zich. Het eindigde in een bezoekje bij de commandant op het kantoor, die lekker zijn sigaretjes aan het roken was en een babbeltje met ons maakte. Hierna hebben we lekker geluncht bij Rituals en hebben we de laatste souvenirs ingeslagen. 's Avonds was er een wedstrijd in het stadion (Nederland - Suriname), die we voor de helft zouden bekijken om vervolgens door te gaan naar dansles. Maar Suriname zou Suriname niet zijn als team Suriname niet te laat kwam en de wedstrijd 1,5 uur later zou beginnen. Dus geen voetbal, wel dansles. Weer een moeilijk momentje, tijdens het besef dat ook dit de (voorlopig) laatste keer was om te genieten van heerlijke dansmoves.

Donderdagavond zijn wij voor het laatst mee geweest op de partybus. Helaas was het de hele week al super slecht weer omdat het grote regentijd was. Desondanks hebben we toch genoten en zijn we vervolgens naar Havana geweest. Daar aangekomen bleek het buiten gezelliger te zijn dan binnen, dus hebben we voor de ingang van Havana ons feestje verder gevierd in plaats van binnen.

Vrijdagmorgen zijn Imke en ik dus weer naar de Kangoeroeschool geweest. Onze collega's hadden een cursus gevolgd waar zij die dag hun certificaat van zouden ontvangen. Weer een besef momentje.. dit zou écht de laatste keer zijn. Omdat de diplomauitreiking rond 1 uur zou zijn, ook het moment dat de school uit is, hebben we de kinderen nog een laatste dikke knuffel gegeven, met de belofte dat ik ze weer op kom zoeken nog voordat ze naar de middelbare school gaan. Na de diplomauitreiking een dikke knuffel aan alle collega's en toen zat het er echt op. 's Middags hebben wij de laatste (en tevens enige zonnestralen van die week) gepakt aan het zwembad. 's Avonds zijn we naar Touché geweest. Hier hebben we nog heerlijk genoten van ons laatste avondje in Suriname. Daar was ook het moment aangebroken om afscheid te nemen van de eerste mensen. Een moeilijk moment, omdat je in een half jaar veel vriendschappen hebt opgebouwd en dat je geen idee hebt wanneer je deze mensen weer zult zien.

Zaterdag stond in het teken van de koffer inpakken en het huis opruimen. Wilma en Imke zijn nog even de stad in geweest, terwijl ik me bezig hield met de foto's en muziek. Doordat er van Wilma (gelukkig!) geen spullen zijn gestolen, had zij (bijna) alle foto's en muziek nog. Deze heb ik overgezet op USB voor Imke en mij.

Rond 17.00 uur was het tijd om ons heerlijke huis te verlaten. Het regende pijpenstelen, Suriname huilde met ons mee! Er zouden nog wat vrienden langs komen met brommers om ons gedag te zeggen, maar doordat de wegen blank stonden van de regen zijn wij maar langs hun gegaan omdat het met de brommer gewoon niet te doen zou zijn. Wilma's auto was vol geladen met onze enorme koffers, waarna we dus naar een vriend van ons zijn gereden. Als verrassing waren daar nog wat meer vrienden, super lief! Dit zorgde voor het zoveelste moeilijke moment. Weer afscheid nemen.. Vervolgens zijn we naar het vliegveld gegaan. Hier hebben we nog wat gegeten en toen was het tijd om afscheid te nemen van Wilma en een laatste vriend. Na vele tranen en een dikke knuffel was het echt tijd om te gaan. Al vrij snel waren we door de douane en moesten we wachten om te boarden. Als echte borgoe-liefhebber, wilde ik graag nog wat flessen kopen om mee te nemen naar Nederland. Je mocht twee flessen per persoon meenemen in je handbagage en 1 in je koffer. Dit laatste had ik al gedaan, en omdat Imke maar 1 fles voor zichzelf hoefde kon ik met een voorraadje van vijf flessen borgoe naar Nederland. Daarna hebben we nog een Chiller gedronken en geproost op het prachtige half jaar dat we samen hebben mogen beleven.

Na een nacht vliegen kwamen we aan op Schiphol. We konden snel door de paspoortcontrole, door naar onze koffers. Deze kwamen vrij snel op de band, waardoor we door konden lopen naar de laatste drugscheck voor de koffers. Helaas sneuvelde daar één van mijn geliefde rumflessen. Ook dát kon er nog wel bij.. Enigszins nerveus gingen we door de deur, waar onze familie en vriendinnen stonden te wachten. Wat was het fijn om pap, mam en Tara een dikke knuffel te geven! Als verrassing waren de meiden van twee jaar geleden Suriname ook naar Schiphol gekomen, super leuk! Gezellig hebben we nog met elkaar een drankje gedaan en toen zijn we richting Ommen gereden. Daar aangekomen was de hele tuin en het huis versierd, en stonden oma en m'n lieve vrienden en vriendinnen me al op te wachten. Een enorm warm en lief welkom!

Ik heb echt een fantastisch en geweldig half jaar gehad. Het is een ervaring die ik nooit had willen missen en ik ben ontzettend blij dat ik de beslissing heb doorgezet om terug te gaan naar Suriname. Mijn dank gaat uit naar mijn lieve huisgenootjes en (inmiddels) hele goede vriendinnen Wilma en Imke. Wat hebben we een heerlijke tijd gehad en ontzettend veel herinneringen op gebouwd! Ik mis jullie..

Nu is het voor mij echt tijd om weer te wennen aan Nederland. Na nog geen twee weken in Nederland te zijn geweest, was het namelijk tijd om samen met mijn ouders Nicole op te zoeken op Bali. Hier heb ik ook drie heerlijke weken gehad! Na de eerste keer Suriname heb ik het direct gezegd: ik wil terug. Dit omdat de heimwee heel groot was en omdat ik drie maanden veel te kort vond. Ik had verwacht (en misschien wel gehoopt) dat ik na een half jaar wat meer 'klaar' zou zijn met Suriname. Ik kan nu zeggen dat dit absoluut niet het geval is. Want niets is minder waar: de heimwee is alleen maar groter geworden. Wat ik hiermee ga doen is nog onduidelijk, dat ik er iets mee ga doen is wel zeker. Want Suriname, ik kom weer terug!

Ik wil alle lieve lezers bedanken voor het trouw lezen van mijn verslagen. Alle leuke berichten en reacties hierop deden me goed! En wie weet lezen jullie over wat weken, maanden over jaren weer nieuwe reisverslagen van mij..

Bigi brasa en bosi, Manon